Bitwa pod Warką 1656, Bitwy i Wojny

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Bitwa pod Warką

Bitwa pod miała miejsce roku. Rozegrała się na terenie ograniczonym od wschodu i północy lasem, od zachodu strumykiem w niewielkim jarze, od południa wsią Piaseczno (wieś oddalona o ok. 4 km na północ od Warki). Była pierwszą zwycięską bitwą odniesioną w polu w czasie .

 

 

Bitwa pod Warką



 


 

, Bitwa pod Warką

 

 

Data

 

 

Miejsce

 

 

Przyczyna

próba opanowania basenu przez Szwedów

 

Wynik

 

zwycięstwo Polaków

 

Terytorium

 

 

 

Strony konfliktu

 

 

 

Dowódcy

 

 

 

Siły

 

ok. 6 000

 

3 000

 

 

 

- - - - - - - - - - - - - - Warka - - - - - - - - - - - - - - - -

 

 

- - - - - - - - - - - - - - Warka - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

 

 

Spis treści

·        

·        

·        

·        

·        

·        

·        

·        

Przed bitwą

Znajdujący się w trudnej sytuacji po rozkazał swemu bratu księciu , by ten wysłał z Warszawy posiłki pod wodzą .

Książę zastosował się do królewskiego polecenia i w drugiej połowie marca 1656 r. z Warszawy w kierunku ruszył korpus szwedzki liczący 2500 i pod dowództwem margrabiego Fryderyka Badeńskiego, który prowadził odsiecz dla osaczonego przez wojska polsko-litewskie w widłach i króla szwedzkiego Karola Gustawa. Szczególnie ciężka była dla ratunkowego korpusu przeprawa przez Puszczę Kozienicką z powodu ciągłych walk z oddziałami chłopskiej partyzantki.

Po przybyciu do Janowca margrabia otrzymał od Karola Gustawa rozkaz, by zawrócił w stronę Warszawy. Król szwedzki, pomimo zostawionych przez i pospolitego ruszenia i oddziałów chłopskich zorientował się, że wojska regularne opuściły obóz i doszedł do wniosku, że korpus margrabiego spełnił swoje zadanie, a osaczona armia w nowej sytuacji zdoła sama wydostać się z matni.

Posłuszny rozkazom królewskim margrabia rozpoczął odwrót najkrótszą drogą przez i . Miał nad ścigającymi go siłami Czarnieckiego i Lubomirskiego aż 80 kilometrów przewagi, co przy ówczesnych drogach, zalanych przez wiosnne roztopy, dawało Szwedom szansę ucieczki. Margrabia popełnił jeden poważny błąd w związku z faktem, że do Warki maszerowała z druga grupa wojsk szwedzkich dowodzona przez Rittera.

Margrabia zamiast jak najszybciej uchodzić do Warszawy, zaczekał na obciążoną licznymi taborami grupę radomską. Najprawdopodobniej wynikało to stąd, że dowódca szwedzki zlekceważył niebezpieczeństwo, o którym informowali go Karol Gustaw i jego brat książę Adolf Jan.

W czasie gdy jazda polska przebyła dystans 80 kilometrów, jaki dzielił od , oddziały margrabiego badeńskiego wciąż znajdowały się nad Pilicą.

 

Po przybyciu Rittera obie grupy rozpoczęły przeprawę przez most na Pilicy w Warce. Połączone siły szwedzkie przez całą noc przeciągały tabory przez most, który na koniec został rozebrany. Cała przeprawa zajęła kilkanaście godzin, a margrabia wraz z głównymi siłami czekał pod Warką, aż wszystkie wozy z taboru Rittera znajdą się po drugiej stronie rzeki.

W międzyczasie idące komunkiem wojska koronne Lubomirskiego i Czarnieckiego dopadły i rozbiły pod Kozienicami tylną straż wojsk margrabiego dowodzoną przez Törnskjölda. Choć rozbitkowie tylnej straży donieśli margrabiemu o zbliżającym się zagrożeniu, ten jednak czekał, aż do robiórki mostu (rano 7 kwietnia).

Po pozostawieniu silnych posterunków nad rzeką i w

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • braseria.xlx.pl

    •