Bitwa pod Stolcem 1277, Bitwy i Wojny

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Bitwa pod Stolcem

Bitwa pod Stolcem - bitwa ta odbyła się niedaleko wsi koło dnia r. pomiędzy wojskami księcia legnickiego i jego syna księcia jaworskiego z jednej strony, oraz rycerstwem z księstwa wrocławskiego (wiernego ), z ks. wielkopolskiego (raczej tylko z części zachodniej tj. z ks. poznańskiego) i ks. głogowskiego z drugiej

Bitwa pod Stolcem
wojna o sukcesję po

Data

Miejsce

pola koło

Wynik

zwycięstwo połączonych sił jaworsko-legickich

Strony konfliktu

rycerstwo legnickie
rycerstwo jaworskie

rycerstwo poznańskie
rycerstwo głogowskie
posiłki wrocławskie

Dowódcy



Straty

nieznane

nieznane

 

Tło historyczne

W roku zmarł książę wrocławski pozostawiając nieletniego syna . Opiekę nad urodzonym w lub roku Henrykiem przejął dotychczasowy współrządca dzielnicy wrocławskiej (i jednocześnie stryj) , arcybiskup Salzburga, który zmarł w roku w tajemniczych okolicznościach, nie doczekawszy osiągnięcia lat sprawnych przez podopiecznego.

Kolejnym opiekunem księcia wrocławskiego został w końcu król czeski . Wszystkie te wydarzenia obserwował z boku książę . Nieżyczliwi mu kronikarze niedwuznacznie obarczają go winą za nagłe zgony obu młodszych braci, brakuje jednak na to przekonujących dowodów.

Najstarszy z potomków czuł się w każdym razie pokrzywdzony faktem, że w drugiej połowie XIII wieku w jego rękach pozostała najmniejsza i nie najbogatsza część dziedzictwa ojca. Po roku wysunął więc pretensje do 1/3 części spadku po Henryku III Białym. (Pozostałe 2/3 według tej rachuby przysługiwało ostatniemu bratu pozostałemu przy życiu i Henrykowi IV Probusowi). Henryk IV ufny w potęgę swojego opiekuna żądania te wszystkie odrzucił.

Bezpośrednia przyczyna starcia

Zaangażowanie się Przemysła Ottokara II w politykę ogólnoniemiecką odwróciło nieco uwagę Przemyślidy od spraw polskich. Książę legnicki ten stan rzeczy spróbował wykorzystać.

Dnia roku jak podają źródła śląskie (Kronika polska i Kronika książąt polskich) na śpiącego we dworze w Henryka Prawego napadli zbrojni księcia legnickiego i uwieźli do znajdującego się pod panowaniem Rogatki , gdzie osadzili go w wieży (następnie znalazł się w Legnicy).

Źródła śląskie imiennie wskazują na osoby podejrzane o otrucie ojca i stryja księcia wrocławskiego (mieli to być m.in. Janusz z Michałowa kasztelan , Jan Rzeżucha kasztelan i niejaki Tomasz).

Jednocześnie z porwaniem zbrojne poczty rycerstwa legnickiego wtargnęły w zachodnią połać księstwa wrocławskiego. Niepewność losów Probusa skłoniły również księcia kaliskiego i margrabiów do wysunięcia żądań terytorialnych wobec Wrocławia. Tragiczną sytuację próbował ratować Przemysł Ottokar II, który w listach starał się łagodzić konflikty obietnicą sprawiedliwego arbitrażu. Dzięki temu na pomoc Henrykowi IV, zdecydowali się też przybyć książę poznański i książę . (Zobligowani byli oni ponadto układem sojuszniczym zawartym około roku). Rogatka na wszelkie pokojowe próby rozwiązania konfliktu pozostał głuchy.

Przebieg bitwy

Na czele naprędce zorganizowanych sprzymierzonych hufców rycerstwa poznańskiego, głogowskiego i wrocławskiego stanął młody książę wielkopolski .

W wyprawie wziął też osobisty udział . Do spotkania z wojskami księcia legnickiego Rogatki i jego syna doszło dnia roku pomiędzy wsiami Stolec a Zwróconą, koło .

Bitwa miała dwie fazy. W pierwszej przewagę miała koalicja wielkopolsko-wrocławsko-głogowska i jak podają kroniki śląskie, Bolesław Rogatka obawiając się klęski zbiegł z pola bitwy. Nie załamał się jednak Henryk V, który przejął dowództwo nad siłami legnickimi i w drugiej fazie doprowadził z fatalnej wydawałoby się sytuacji do pełnego zwycięstwa. Przemysł II i Henryk III znaleźli się w niewoli (nie jest to informacja pewna, gdyż podał ją tylko i jeśli nawet miało to miejsce to niezbyt długo, gdyż istnieją pewne informacje o pobycie Przemysła ok. 20 maja w ).

Nie wiadomo niestety, jaki był stosunek militarny obu stron i co zdecydowało o tak nagłym zwrocie w przebiegu bitwy. Jeśli jednak prawdziwe są słowa Jana Długosza: że zginęła w tej walce tak niezliczona liczba ludzi, że rycerze legniccy, chociaż zwycięscy, nie mogli szydzić ze zwyciężonych, bo krwawo zapłacili za zwycięstwo, to na pewno nie była to drobna potyczka.

 

Skutki starcia

Niefortunna wyprawa Przemysła II i Henryka III Głogowczyka na Legnicę zakończyła się zupełnym fiaskiem. Bolesław II Rogatka triumfował, lecz jednocześnie zdawał sobie sprawę, że musi jak najszybciej dojść do porozumienia, gdyż stan wojny nie mógł trwać wiecznie. Za uwięzionymi stał w dalszym ciągu zaabsorbowany gdzie indziej, ale wciąż potężny Przemysł Ottokar II. Tym bardziej, że królowi czeskiemu zależało na unormowaniu sytuacji na Śląsku przed spodziewaną generalną rozprawą z .

Tak więc Rogatka zdecydował się w końcu na ugodę w której w zamian za uwolnienie Henryka IV Probusa i wszystkich jeńców wziętych w bitwie pod Stolcem otrzymał 1/6 księstwa wrocławskiego ze na czele.

Do ostatecznej ugody doszło zapewne na zjeździe w przed (dokładna data nie jest znana) roku, gdzie próbował zachęcić książąt polskich do wzięcia w wojnie z królem niemieckim Rudolfem. Bolesław II Rogatka nie nacieszył się długo nowym nabytkiem, gdyż zmarł już roku.

 Usługi Ciesielskie - domy drewniane - domy  szkieletowe - konstrukcje dachowe więźby -

 

 Usługi Ciesielskie - domy drewniane - domy  szkieletowe - konstrukcje dachowe więźby -

 

 

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • braseria.xlx.pl

    •